Vdekja e papritur e futbollistëve Diogo Jota dhe André Silva ka tronditur komunitetin e futbollit dhe qytetin e tyre të lindjes në Portugali. Familjarë, miq, shokë skuadre dhe qindra mbështetës u mblodhën për t’u dhënë atyre lamtumirën e fundit në një ceremoni të përbashkët mortore.
Ceremonia Mortore në Gondomar
Ceremonia mortore u zhvillua në Igreja Matriz në Gondomar, qyteti ku vëllezërit u rritën dhe ku lajmi i vdekjes së tyre shkaktoi dhimbje të thellë. Qindra banorë dhe tifozë futbolli u mblodhën për të nderuar kujtimin e tyre.
Ceremonia u ndoq gjithashtu nga emra të njohur të futbollit, përfshirë shokët e skuadrës së Jotës nga Liverpool, Virgil van Dijk dhe Andy Robertson, të cilët u panë duke mbajtur kurora me lule brenda kishës para fillimit të ceremonisë.
Tragjedia në Spanjë
Diogo Jota dhe André Silva humbën jetën në një aksident automobilistik në provincën spanjolle të Zamora. Ata po udhëtonin për në port për të marrë një traget dhe për t’u kthyer në Liverpool, ku Jota duhej të fillonte stërvitjen parasezonale.
Sulmuesi portugez kishte kryer një operacion të vogël dhe mjekët e kishin këshilluar të mos udhëtonte me avion.
Aksidenti ndodhi vetëm pak ditë pas martesës së Jotës me partneren e tij të gjatë, Rute Cardoso, me të cilën kishte tre fëmijë.
Komuniteti në Zi
Lojtarët e Liverpool FC, të cilët vetëm pak kohë më parë festonin fitoren e tyre në Premier League, mbërritën së bashku në funeral. Prania e tyre ishte një moment prekës, duke treguar unitetin dhe respektin për kolegun e tyre të ndjerë.
Atmosfera ishte e mbushur me dhimbje dhe trishtim. Shumë njerëz ishin dukshëm të pikëlluar, ndërsa mbështetësit përtej barrierave brohoritën lojtarët. Një grua në turmë bërtiti drejt tyre: “Força!” – forcë.
Familjarët dhe miqtë e ngushtë hynë në kishë në heshtje të plotë, me kokën ulur. Një person mbante një pankartë me fotografinë e Silvës, ku shkruhej: “Para sempre um de nós” (Përgjithmonë një nga ne).
Impakti i vëllezërve në futboll dhe në komunitetin lokal ishte aq i madh saqë disa nga të ftuarit e ndoqën ceremoninë nga jashtë kishës, duke u përqafuar dhe ngushëlluar me njëri-tjetrin.
Shumë tifozë mbanin veshur fanella futbolli dhe suvenire nga skuadrat e ndryshme ku Jota dhe Silva kishin luajtur.
Homazhe nga Tifozët
Antônio Moreira, një tifoz i flaktë, u nis herët në mëngjes për të qenë ndër të parët jashtë Igreja Matriz de Gondomar. Ai shprehu dëshirën për të nderuar kujtimin e tyre, edhe nëse nuk mund të hynte brenda kishës.
Antônio kujtoi me nostalgji momentet e Jotës në fushë, gjatë kohës që ai luajti për klubin lokal, duke shtuar se vëllezërit ishin shumë më tepër sesa yje futbolli. Ai theksoi se familja e tyre ishte e thjeshtë dhe e dashur.
Tragjedia e kishte goditur atë veçanërisht, pasi 40 vjet më parë familja e tij kishte kaluar një fatkeqësi të ngjashme. Ai tha se humbja e fëmijëve është e paimagjinueshme.
Fábio Silva, një tifoz tjetër, tha se udhëtimi i Jotës si lojtar kishte frymëzuar shumë njerëz në Gondomar. Ai e ndoqi karrierën e vëllezërve që nga fillimet e tyre në klubet lokale dhe ndjeu detyrimin të ishte aty për udhëtimin e tyre të fundit. Ai theksoi se pavarësisht suksesit financiar, ata kurrë nuk e kishin lënë të dukej dhe se familja e tyre ishte shumë e dashur në qytet.
Fábio dhe Rafaela, tifozë të pasionuar të futbollit, udhëtuan nga qyteti i afërt Lordelo për të nderuar Jotën dhe Silvën. Ata thanë se ishte e rëndësishme të ishin aty për “ditën e fundit të Jotës” dhe se prania e kaq shumë njerëzve tregonte respektin e madh për vëllezërit.
Rafaela theksoi se kjo tragjedi është një shembull që duhet jetuar jeta në maksimum, sepse nuk e dimë kur do të jetë dita jonë e fundit. Fábio shtoi se duhet thënë gjithçka që duam dhe kemi nevojë të themi, sepse nesër mund të jetë tepër vonë.
