Konkursi i Këngës së Eurovizionit është një spektakël madhështor që mahnit miliona shikues në mbarë botën. Por, pas shkëlqimit dhe glamurit, fshihet një ekip i dedikuar dhe punëtor, pa të cilët gjithçka do të ishte kaos. Ata janë heronjtë e heshtur, “ekipi i padukshëm”, që sigurojnë që çdo gjë të shkojë siç duhet, duke punuar në prapaskenë me një saktësi kirurgjikale.
Magjia e Prapaskenës: Ndërrimi i Skenës në Vetëm 35 Sekonda
Imagjinoni këtë: vetëm 35 sekonda për të transformuar skenën mes dy performancave. Është një garë kundër kohës, ku çdo sekondë ka rëndësi. Brenda kësaj kohe të shkurtër, ekipi duhet të largojë rekuizitat e vjetra, të vendosë ato të rejat, të sigurojë që mikrofonat dhe kufjet të jenë në vendin e duhur, dhe të gjitha pajisjet të jenë të sigurta.
Richard van Rouwendaal, menaxheri i skenës, e quan këtë proces “ndërrimi i gomave të Formula 1”. Çdo anëtar i ekipit ka një detyrë specifike dhe duhet ta kryejë atë me saktësi dhe shpejtësi. Është një koreografi e vërtetë, ku çdo lëvizje është e planifikuar për të shmangur çdo përplasje apo vonesë.
Grupi islandez VÆB ishte akti i parë që performoi në skenën e Eurovizionit këtë vit.
Përgatitjet Intensive: Sekreti i Suksesit
Përgatitjet për këtë “ndërrim gomash” fillojnë javë përpara se artistët të mbërrijnë. Çdo shtet dërgon plane të detajuara të skenës së tyre dhe ekipi i Eurovizionit punëson aktorë zëvendësues për të simuluar performancat. Gjatë provave, ata përpiqen të shkurtojnë çdo sekondë të mundshme nga koha e ndërrimit.
Van Rouwendaal thekson se, gjatë këtyre dy javëve, ai duhet të gjejë personin e duhur për çdo detyrë. Disa janë të shpejtë në vrapim, të tjerë janë të fortë në ngritje peshash, dhe disa të tjerë janë të organizuar në prapaskenë. Ai e krahason këtë me lojën Tetris, ku duhet të vendosësh çdo gjë në vendin e duhur, në mënyrë perfekte.
Më Shumë se Skenografë: Pastruesit dhe Detajet Klinike
Puna e ekipit nuk ndalet vetëm me ndërrimin e skenës. Ekzistojnë edhe persona të ngarkuar me ndriçimin dhe pirotekninë, si dhe një ekip prej dhjetë pastruesish që fshijnë dhe pastrojnë skenën mes çdo performance. Një skenë e pastër është thelbësore për kërcimtarët dhe për pamjen e përgjithshme televizive.
Vëmendja ndaj detajeve është klinike. Çdo artist ka stendën e vet të mikrofonit, të rregulluar në lartësinë dhe këndin e duhur, në mënyrë që çdo performancë të jetë perfekte përpara kamerave. Madje, edhe ndryshimi i këpucëve të artistit mund të shkaktojë probleme, pasi mund të ndryshojë lartësinë e stendës së mikrofonit.
Ndërtimi i skenës së këtij viti filloi në fillim të prillit, tre javë përpara fillimit të provave.
Sfidat e Prapaskenës: Nga Demat Mekanikë te Shkallët Gjigante
Van Rouwendaal ka hasur sfida të ndryshme gjatë karrierës së tij në Eurovizion. Ai kujton vitin 2022 në Torino, ku skena ishte 10 metra më e lartë se zona e prapaskenës. Kjo do të thoshte se ata duhej të shtynin rekuizita të rënda, si një dem mekanik, nëpër një rampë të pjerrët mes çdo performance. Ai e përshkruan atë si një përvojë rraskapitëse.
Shkallët gjigante të Spanjës janë një nga rekuizitat e shumta që Richard dhe ekipi i tij duhet të ndërtojnë në mes të një performance në shfaqjen e këtij viti.
Rekuizitat: Tradita që nga Viti 1957
Rekuizitat kanë qenë gjithmonë një pjesë e rëndësishme e Eurovizionit. Tradita filloi në vitin 1957, kur Margot Hielscher e Gjermanisë këndoi një pjesë të këngës së saj “Telefon, Telefon” në një telefon. Me kalimin e viteve, skenografia është bërë gjithnjë e më e hollësishme.
Këtë vit, spektakli përfshin topa disko, trampolina hapësinore, një blender magjik ushqimi, një sauna suedeze dhe, për Mbretërinë e Bashkuar, një shandan i rënë. Damaris Reist, zëvendësshefe e prodhimit, shpjegon se organizimi i të gjitha rekuizitave është një përpjekje e madhe logjistike. Ato hyjnë në skenë nga e majta dhe largohen nga e djathta, duke ndjekur një rreth të planifikuar.
Rrugët e Fshehta: Magjia e “Zhdukjes” dhe “Shfaqjes” së Rekuizitave
Gjatë shfaqjes, ekzistojnë disa korridore sekrete dhe “rrugë kontrabande” për të futur dhe nxjerrë rekuizitat nga pamja, veçanërisht kur një performancë kërkon elemente të reja në mes. Një shembull i tillë është performanca e Sam Ryder për Mbretërinë e Bashkuar në vitin 2022, kur një kitarë elektrike u shfaq në duart e tij sikur nga hiçi. Van Rouwendaal zbulon se kjo ishte një bashkëpunim mes drejtorit të kamerës, delegacionit britanik dhe ekipit të skenës. Ai u fut në skenë me kitarën, ndërsa regjisori kaloi në një plan të gjerë, duke fshehur praninë e tij nga shikuesit në shtëpi.
Performanca e Sam Ryder në vitin 2022 përfshinte një raketë hapësinore të stilizuar dhe një kitarë që u shfaq në mënyrë magjike.
Çfarë Ndodh Kur Gjërat Shkojnë Keq? Masat e Sigurisë
Nëse gjërat nuk shkojnë sipas planit, ekipi ka disa truke nën mëngë. Nëse Van Rouwendaal njofton “skena nuk është e pastër”, drejtori mund të fitojë kohë duke treguar një pamje të zgjeruar të audiencës. Në rast të një incidenti më të madh, ata mund të kalojnë te një prezantues në dhomën e gjelbër, i cili mund të mbushë kohën për disa minuta. Në dhomën e kontrollit, një regjistrim i provës së përgjithshme luan në sinkron me shfaqjen e drejtpërdrejtë, duke lejuar regjisorët të kalojnë në pamje të regjistruar më parë në rast të një pushtimi të skenës ose një mikrofoni që nuk funksionon.
Akti britanik Remember Monday performojnë sipër një shandani gjigant të rënë gjatë këngës së tyre në Eurovizionin e këtij viti.
Ylli francez Louane paraqet një sfidë të veçantë këtë vit, pasi performanca e saj përfshin disa kilogram rërë që derdhen në skenë. Për të kompensuar, ajo performon në një kanavacë të madhe që mund të paloset dhe të largohet nga skena.
Puna e Palodhshme: Stresi dhe Sakrificat e Prapaskenës
Organizimi i një transmetimi të drejtpërdrejtë tre-orësh me mijëra pjesë lëvizëse është jashtëzakonisht stresues. Këtë vit, organizatorët kanë futur masa për të mbrojtur mirëqenien e konkurrentëve dhe ekipit, duke përfshirë prova me dyer të mbyllura, pushime më të gjata mes shfaqjeve dhe krijimin e një “zone të shkëputur” ku kamerat janë të ndaluara. Pavarësisht kësaj, Reist thotë se ajo ka punuar çdo fundjavë për dy muajt e fundit, ndërsa Van Rouwendaal dhe ekipi i tij rregullisht punojnë 20 orë në ditë.
Në fund, nëse gjithçka shkon sipas planit, ju nuk do t’i shihni fare këtë ekip fundjavën e ardhshme. Ata janë heronjtë e padukshëm të Eurovizionit, që punojnë pa u lodhur në prapaskenë për të siguruar një spektakël të paharrueshëm.
